ons toe. Het was een vredig schouwspel. Als het hierbij bleef hadden we niet te klagen. Hoewel ik vond dat het effect van LSD dan toch wel enigszins werd overschat. Toen meende ik iets vreemds te zien. De vlammen boven de schoorstenen leken elkaar een arm te geven en een vrolijke dans te maken. "Zie je dat?" riep ik verbaasd naar Andy, die even verderop zat. Ik zag hem grijnzend zijn duim opsteken. Rond zijn hoofd ver scheen een rode stralenkrans. Een nimbus. Ik stond op en liep verbaasd naar hem toe. Tot mijn verbijste ring zag ik mijn benen als stukken rubber heen en weer zwaai en zonder dat ik voelde waar ze heengingen. Geschrokken gil de ik naar Andy. Maar die stond opeens met zijn hoofd onder zijn arm terwijl hij rare geluiden maakte. Het leek of hij praat te, maar in werkelijkheid huilde hij als een wolf. In paniek keek ik om me heen. De fabrieken zakten druipend in elkaar en werden door hun eigen vlammen weer omhoog getrokken. In het water voor ons gebeurde precies hetzelfde. Maar dan tegenovergesteld. Het koude zweet brak me uit. Ik hoorde een dik suizend geluid in mijn hoofd. Vanuit de fabrieken dreef een inktzwarte wolk op ons af waar uit handen verschenen die ons wilden grijpen. Gillend van angst dook ik in elkaar en verborg mijn hoofd in mijn jas. Toen voelde ik iets met kracht op mijn rug springen en aan mijn jas rukken. In een flits zag ik een vrouw met rood haar grijnzend naar haar soldatenkisten wijzen. Die stonden in brand en riepen om hulp. Wild sloeg ik om me heen, rukte me los en werkte me struikelend over het talud omhoog. Achter me hoorde ik een geluid en toen ik omkeek zag ik een mon sterlijke slang die me glibberend achterna kwam. Ik had op dat moment uit pure angst tegen een spiegel omhoog kunnen kruipen. De laatste meters van het talud legde ik vlie gend af. Opeens stond ik bij de auto. Zacht wiegend neuriede die een liedje terwijl de voor- en achterkant in elkaar overvloeiden. De motorkap werd ineens twee keer zo lang, alsof de auto aan zijn neus werd getrokken. Vervolgens zakte de wagen langzaam in elkaar. Ik zag het gebeuren. Ik zweer het. Ook de wielen lagen er naast.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 2012 | | pagina 69