Maar na een aantal missies was hij ermee opgehouden. Het ant woord klonk nagenoeg hetzelfde, zodat de stem van hoop een robotstem was geworden Hij had gedacht dat hij gek zou worden van de stilte en de een zaamheid. Maar, vreemd genoeg, was hij eraan gewend geraakt. In de cockpit vond hij een plek om tot zichzelf te komen, wat hem in het drukke basiskamp niet lukte. Toch kon de oorlog van het ene op het andere moment zijn hoge, eenzame cockpit binnenvallen. Bijvoorbeeld met een verraderlijke ground-to-air missile. Daar was geen hoogwaar dige technologie voor nodig; die kon vanaf iedere boeren- schouder de lucht in worden geschoten. Dan trok het waar schuwingslampje op de radar zijn aandacht en liet hij de jager een scherpe duikvlucht maken richting het gebergte. Terwijl hij bezig was met zijn onmogelijke actie om de lanceerplaats te ontdekken, negeerde hij het gevloek over de radio van zijn kapitein. Hij wou iemand de stuipen op het lijf te jagen, laten zien dat hij niet bang was. Als hij weer de gebruikelijke hoogte opzocht, gierde de adrena line door zijn hoofd. Het gebruik van de afterburners stelde hij zo lang mogelijk uit. Het liefst had hij met brandende staart vleugels zijn missie voltooid. De inzet van zijn compagnie werd door de Amerikanen publie kelijk geprezen. Van alle eenheden had die van hem de meeste succesvol afgeronde luchtmissies. Hij werd tot kapitein bevor derd. Het insigne stond goed bij zijn korte, zwarte snor. Hij had een trotse, jeugdige lach op zijn gezicht gehad. Meteen na zijn promotie zat zijn tijd in Afghanistan er op en keerde hij terug naar Nederland. Hij dacht erover zich opnieuw op te geven. Na afloop van zijn trainingsvlucht landde hij de miljoenenkist op de luchtmachtbasis in Nederland. Minder geroutineerd startte hij zijn auto aan het einde van zijn werkdag. Het meta len vehikel haperde en rochelde voordat de motor aansloeg. Voorzichtig stuurde hij de wagen het kamp uit, in de richting van de snelweg. Hij was al drie dagen in Nederland en had al twee keer de afslag naar zijn huis gemist. Telkens als hij van baan wilde wisselen, schoten de auto's links en rechts langs hem heen. Hij remde, schakelde, gaf gas bij en stuurde driftig om met een zucht te

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 2012 | | pagina 80