Nu huiverde hij, en niet van de koude. Voorzichtig keek Gosse
nog één keer om. Gek, nu was er wel iemand.
Een dikke maand later zag de wereld er letterlijk en figuurlijk
anders uit. Het was eindelijk voorjaar. De vogels zongen al uit
volle borst. Ook voor de mensen waren dingen veranderd, zij
het voor velen niet ten goede. De Regiobank was omgevallen,
het prestigieuze stadskantoor annex A-theater leek voorlopig
van de baan. Ook Staelens was - schijnbaar gelijk met het ijs -
van het toneel verdwenen. Het Ter Goosense college van b en
w, noch de vertrouwelijk geïnformeerde raadsleden, konden en
mochten de pers wijzer maken over 's mans lotgevallen en de
consequenties van wat hij mogelijk had aangericht. Hielden de
gebeurtenissen verband met de eigenaardige verdwijning van
ambtenaar Gosse Den Nieuwenhuijze, van wie na half februari
geen spoor meer te vinden was geweest?
Een bescheiden zonnetje bescheen de nu langzaam weer tot
leven komende landerijen rondom Ter Goosen. Het ijs op de
omringende wateren en in plassen smolt langzaam. Dunne,
frisgroene sprietjes riet en oeverbegroeiing staken voorzichtig
de kop op. Er dreef nog maar een vliesje vuil ijs. Uit het nog
ijskoude water stak een eenzame trapper omhoog.
O
vO
