Het dorp knipoogt tussen de takken door te midden van haar agrarisch ommeland dat winterstil ligt dat stil ligt en wacht op het nabije onbruik. Dan wandel ik vanuit het bos benader mijn dorp en zie als nooit daarvoor dat over de i in het koor van de dorpsrei De Engel geboren als De Hoop haar eigen Golgotha priemt.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 2012 | | pagina 60