Hij was niet gedoemd en werd pas na zijn dood beroemd.
De vrouwen hebben hem niet in den dood gedreven
en ook die trage trombose in z'n hersenen en die beroerte niet.
Hij werd een enclave en schreef met die onverwachte enclise
en werd postuum een laatste vriend, de vriend die blijft
wanneer de anderen al lang verdwenen zijn en verneveld.
Hij had zijn eigen ouderwetse eiland en wou op een roeibootje
op een tjalk, op een veerpont naar daar waar
de wind door de bomen suist en de avond in walmen verzinkt.
