HAAKS
V
O»
00
V)
Ver geslacht zijn wij van daar waar hutten
roken naar vuur en vlam, naar brandend,
sissend vlees. Waar jankende zuigelingen
tot voorvaderen werden, en beulen kappen
droegen boven gewette zwaarden, verroest
nu als de waarden waarvoor zij daalden.
De weg kwijt ben je immer als je die zoekt.
Als terugzien belemmert dat je weet waar je
opa's hun eerste stappen zetten, waar je bent
als je schrijft dat je weet waar je was toen je
schreef dat je wist waar je was toen alles nog
rook naar inkt en die mooie schilfers die je zag
ontstaan bij het slijpen van het potlood dat nu
rust als een stompje bij stompjes. Zo haaks op
alles wat reeds lang bestaat staat alles wat nog
met geschreven is.
0>
