TEKENING Ik teken jouw gezicht in taal. Je bent het, maar niet helemaal. Mijn pen blijft beven bij je mond. Waar ik opeens wat lijnen vond. Mijn vingers trillen bij het schrijven alsof ik niet voorgoed mocht blijven. Ik teken ook wat ik verloor stil tussen deze regels door. Totdat jij opkijkt en mij ziet. Meer hoeven deze woorden niet.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 2011 | | pagina 77