ons maken. We kregen een rondleiding door het museum en
daar stond hij weer: de urn. Multatuli staat erop geschreven.
Je wordt er elke keer weer stil van. Dichter bij hem kun je niet
komen. Natuurlijk kwam de anekdote over de sigarenas ter
sprake en opnieuw verzekerden wij elkaar dat het een apocrief
verhaal was. Toch moesten we weer grinniken. De laatste grin
nik was er nog niet uit, of een leerling zakte door zijn benen.
Hij kreeg een flauwte. Haaks op de urn van Multatuli viel hij.
En hij zat er nog in! Hij stond daar te wankelen alsof een nieuw
Idee geboren was. Op punt van vallen. De urn hebben we tot
stilstand gebracht en daarna (en in die volgorde) de jongeman
weer op zijn benen gehesen. In enkele seconden was ik vele
jaren ouder geworden. De urn zou immers gebroken zijn onder
mijn verantwoordelijkheid.
De jongeman moet een aanval van het syndroom van Stendhal
hebben gehad. Het syndroom van Stendhal: de geestelijke
ineenstorting door confrontatie met een overmaat aan cultuur.
Naast verwarring, duizeligheid en een versnelde hartslag is
flauwvallen daarbij niet ongebruikelijk. Dat moet het beslist
geweest zijn. Kom mij er niet mee aan dat er geen literatuur
onderwijs meer is. De oude Geert (G.A. van Oorschot) zou te
vreden zijn.
Wan Der wen (Paul van der Velde) I
DE OPTIMALE STAAT VAN ZIJN
Het heeft heel lang geduurd voordat ik uitgedokterd had wat
het lekkerste, herhaalbare, zelfde en onveranderlijke gevoel
oproept. Die voor mij optimale staat van zijn is, kan ik de lezer
verzekeren, in ieder geval geen continuüm en allerminst tijd
loos. Hij is (en zij zeker) beperkt houdbaar maar na een korte
onderbreking weet je dat hij (of zij) weer op je wacht. Hij (en
ook zij) blijven je ontglippen. Door die relatieve ongrijpbaar
heid heb ik lang gedraald mijn vederlichte en besmettelijke
geheim aan intimi te onthullen. Toch gebeurde het op zekere
dag zonder aanleiding of veel omhaal en van je pats-boem trok
ik ze mijn lyrische ruimte binnen. Omdat ze er nauwelijks op
reageerden, zo leek het oppervlakkig tenminste, heb ik besloten
