VO CO Marcel Orie A DOG GENAAMD HOND [fragment] Joaquin is juist bezig de zin van het leven te overpeinzen, ter wijl hij met een uitgebogen paperclip de rouwranden onder zijn nagels probeert schoon te krabbelen, als er een taxi voor de tatoeagesalon stopt waaruit een opgewonden man springt. Het achterportier blijft openstaan. De man draagt een spijkerbroek en een geruit overhemd met korte mouwen, landkaarten van zweet onder de oksels. Het kraagje recht overeind gezet. Dat is eigenaardig natuurlijk, dat kraagje, maar toch vermoedt de zelfmanicurende tatoeëerder nog niets, als de gehaaste kerel binnenstormt. "Ik wil mijn vader laten tatoeëren," zegt de man, zijn gezicht bleek en bebrild. Hij heeft wel wat weg van die zanger van de Talking Heads, maar dan op een hele slechte dag. "Dat kan. Zijn naam? Of een portret?" "Nee mijn vader." Joaquin kijkt hoe de opgewonden man weer naar buiten rent en een grijsaard uit de wachtende auto begint te trekken. I'm tense and nervous and I can't relax! Fa fa fa fa fa fa fa fa fa fa "Ik ben Franz en dit is mijn vader." Franz en zijn vader zijn beiden graatmager, met hangende schouders. De oude man is kaal op een paar grijze haren na en zijn zoon is hard op weg om hem te volgen, zijn haar is nog donker, maar er is niet veel meer van. Het voorhoofd rukt steeds verder op en twee inhammen omsingelen een laatste kluitje rechtop staand haar, een karig stukje begroeiing waaruit elk moment met een witte vlag gezwaaid kan worden. "Oké, je vader wil een tatoeage cool." Joaquin richt zich tot de oude man. "Goedemiddag, waar dacht u zelf aan?" De oude man draagt alleen zo'n groen hemd dat ze je in het ziekenhuis aantrekken. Hij toont precies evenveel mimiek als de verlepte ficus waarachter de grote Nieuw-Zeelander genaamd Nemo met zijn cliënt bezig is. "Wat je tatoeëert maakt niet uit," zegt zijn zoon, "pa weet van voren niet meer dat hij van achteren leeft." Hij staart heel onaangenaam. Als hij eenmaal oogcontact heeft, laat hij niet meer los. "Maar het was is zijn wens om een tatoeage te nemen?" ■k

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 2011 | | pagina 42