Johan Everaers POST SCRIPTUM Hij droeg een uniform en op z'n pet stond P.T.T. in gouden kapitalen. DE postbode dus. Tweemaal daags distribueerde hij post en dankzij ansicht- en briefkaarten was hij de best geïn formeerde van het dorp of van zijn wijk. Briefkaarten? Bestaan die nog? Adresvermelding had hij niet nodig, een naam vol stond. Vanaf de jaren zestig raakten postbodes regelmatig betrokken bij activiteiten van postkunstenaars zoals bij het geslaagde mailartproject 'The postman is my best friend'. De postbode wist goed om te gaan met postkunst. Al bij het sorteren begon voor hem de pret. Ben Vautier verstuurde ooit ansichten met twee geadresseerden: één aan beide zijden. De sorteerders beslisten wie de kaart zou ontvangen. De postbode kende ook de bijna men van postkunstenaars en glimlachte als op het vertrouwde adres weer een andere mailarter domicilie leek te houden. Mijn besteller kende mij als Doctor double you, Dokter W., Ever Arts, The Wild Boar, Birdie, Shearwater enzovoorts. Alleen al van wege de artstamps, buitenlandse postzegels en Cinderella's wist hij waar hij de post moest bezorgen. Door min of meer illegale praktijken, zoals een afwijkend formaat of een misgeplaatste zegel, was hij ook een beetje medeplichtig. Ja, de postbode was een goede vriend. Maar postkunstenaars ontdekten internet en het frankeren van post werd steeds duurder. Halverwege de jaren negentig ver minderden de zendingen aanzienlijk en het pakket mailart dat de postbezorgers afleverden slonk geleidelijk tot een minimum. Nu rennen als voetbalsupporters uitgedoste postbezorgers langs de deuren en je bent al blij dat een aangekondigde brief arri veert. Wie veel post verwacht, wordt de hele dag verrast door steeds andere bezorgers van steeds andere door de Staat getole reerde bedrijven. 'Send a photo of yourself and your postmanl Geen beginnen meer aan. Je kent ze niet en voor je er erg in hebt is hij of zij weer uit zicht. De huidige bezorger weet niet wat hij moet aanvangen met Ever Arts the Shearwater from Birdland. Toch krijg ik nog steeds afwijkende kaarten en brieven en ik bezorg nu ook regelmatig zelf post. Bij buren, bij mensen in een andere straat of retour in zo'n oranje brievenbus van PostNL. Gewoon omdat de bezorger toevallig een stapeltje post of wat willekeurige brieven in mijn bus deponeerde. Post

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 2011 | | pagina 29