Een opmerkelijke reactie ontving ik van Bertrand Lacarelle die een studie publiceerde over het verblijf van Cravan in Mexico, waar Arthur heen trok eind 1917 en zich voegde bij zijn gelief de Mina Loy. Lacarelle had in Mexico sporen van Cravan terug gevonden. Hij feliciteerde me met de vondst van de Cravan- brieven en liet me per e-mail weten dat hij binnenkort een zeer belangwekkende brief van Cravan openbaar zou maken. Hij bereidde een nieuwe trip voor naar Mexico en was benieuwd naar eventuele nieuwe 'ontdekkingen' die ik zou doen op mijn geplande reis naar Meductic, het gehucht in New Brunswick waar Cravan aan het eind van de zomer in 1917 enkele dagen had doorgebracht. Of ik zo vriendelijk wilde zijn hem één of enkele van de originele brieven toe te sturen. Ik wilde niet meteen onaardig overkomen en gaf te kennen dat ik zoiets bijzonders liever niet uit handen gaf en debiteerde nog wat andere uitvluchten. Uiteindelijk vroeg hij om een kopie, al was het maar van één brief. Dat mailtje beantwoordde ik niet en Lacarelle liet het daarbij. Totdat ik in 'Cravan in Meductic' Ballustrada 2009 nr. 3/4) verslag deed van een volgende Cravanreis en een naschrift toe voegde waarin ik vermeldde dat Bertrand Lacarelle zo enthou siast had gereageerd. In zeer verkorte vorm verscheen ook dat verhaal in Action Poétique. Het leverde een merkwaardige e-mail op van Lacarelle, waarin hij liet weten dat ik hem niet had gebotuliseerd. Botulisé, zo schreef hij. In mijn woordenboeken en naslagwerken zocht ik die term tevergeefs. Jaren geleden pu bliceerde ik 'Botulismus op de Krammer', een artikel waarin ik uit de doeken deed dat voor het eerst in Nederland botulisme in zout water was vastgesteld waarbij steltlopers waren over leden. Ik wist dus wat botulisme inhield. Zonder internet zou ik nooit de woorden van die brave Lacarelle hebben begrepen. De bewuste e-mail van Lacarelle kreeg ik op het moment dat in Frankrijk een grote affaire speelde rond filosoof Bernard-Henri Levy, die de wetenschapper Botul had geciteerd. Maar, arme BHL, een stel rotzakken van Le Canard enchainé had een val op gezet waar hij met open ogen was ingevlogen. Meneer Botul bleek een fictieve wetenschapper te zijn. De man had overigens geen flikker te maken met botulisme zoals ik dat kende. Hoe kon ik veronderstellen dat ik Lacarelle had misleid met

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 2011 | | pagina 81