ONBERIJMDE LIEFDE mm NEONOIR 0J C Jan Klei laat zijn bezoeker uit, sluit de deur en draait de sleutel QJ in het slot. Geen bezoek meer vandaag. Het is te warm. Hij C loopt peinzend door zijn kerk naar de pastorie maar blijft halverwege staan en kijkt naar de straal zonlicht die er net niet was en nu de ruimte achter de preekstoel in lichterlaaie zet. q De deur van de pastorie draait langzaam naar buiten. In de opening verschijnt Ada die een deel van het licht weer weg- C neemt. Ze is naakt. De dominee glimlacht en gaat in de voorste kerkbank zitten, zijn benen gestrekt. Ada blijft in de deur- opening staan en laat haar handen langzaam over haar borsten glijden. In het tegenlicht is niet te zien dat ze al een ruime fW kinderschare heeft gebaard. Haar lichaam toont volmaakt. Ze kijkt hem strak in de ogen en glimlacht. Wie dit schouwspel vanuit een schuilplaats in de kerk had kunnen gadeslaan, zou zich verbazen. Pokdalige grote man en donkere naakte schoon heid. Klei wrijft over het kruis van zijn broek, rijgt de rits open en haalt zijn lid tevoorschijn. Ada kijkt, huivert en beweegt als antwoord haar rechterhand naar beneden. Nog altijd raakt ze verdoofd door de aanblik van zijn roede die ruim groter is dan alle andere die ze ooit heeft gezien en in zich gevoeld. Het is Klei's diepste geheim en zijn polis in vleze voor de zekerheid van Ada's eeuwige liefde. Lichamelijke liefde, maar zo intens en universeel dat er geen andere vormen meer lijken te bestaan. Ada staat nu onder het preekgestoelte en is ongeveer vijf meter verwijderd van Klei die met grote bewegingen zijn mastodont masseert. Ze zet haar linkerbeen op de eerste trede van de trap van de preekstoel en begint met beide handen te masturberen. Haar armen drukken haar borsten tegen elkaar zodat ze groter Sen steviger lijken, de tepels strak naar Klei gericht zoals hij zelf op zondag zijn wijsvinger in de richting van de gelovigen prikt, hen beschuldigend van zonde en smerigheid. Ze blijven elkaar

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 2010 | | pagina 84