KI
O)
O
<3
00
VO
Walcheren, 23 mei 2010
Het raken aan met een bij elkaar gewaaide blik
op een donker lied met zilte spoed, met weeromstuit,
met vleugjes mildheid geschouderd als een wapen.
Met de tijd die op vergeelde bladeren hijgt,
soms onbeslapen lijkt als een daverende anafoor,
oudmodisch aan elke lettergreep geklonken.
Met het soppende nat, dat aftands beeld dat blinkt
als een landerige kramp, als een maliënkolder
in zijn heen en weer in voortdurende wederkeer.
Met de wirwar die tussen kin en lip ontspringt
tot in de grommende stilte: een akte van verlaten.
