dichters is gewoon te groot, waardoor er mijns inziens in de voorgestelde opzet per definitie een te beperkt beeld zou ont staan. Gelukkig ging hij akkoord met mijn suggestie om geen twee gedichten van tien, maar één gedicht van twintig dichters op te nemen. Maar: 64 (en dan vergeten we misschien nog wel een talent) is nóg teveel voor de gevraagde opzet. Dat werd dus een kwestie van kiezen. Het gros van de dichters die ik be naderde, leverde ongepubliceerd werk aan. Mooie primeurs dus voor Ballustradal

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 2010 | | pagina 46