Radder, bladder, kladder,
Pleur maar van een ladder!
Laat, kaat, gaat,
Pleur maar op je plaatl
En wie was het ook alweer die verderop, tussen een aantal
potjes boter-kaas-en-eieren, als volgt gedicht had? Hij had als
timmerman op de bouw gewerkt en had daar onder hoogspan
ning gestaan en het overleefd. Wat was zijn naam ook alweer?
Hol tol bol
Krijg een vuurpijl in je hol!
Er stond nog een verhelderende illustratie bij ook...
...de shampoo bruist en steekt op zijn hoofd. Even wil hij
doorzetten en zijn scheerbeurt voltooien, maar dan wordt het
branderige gevoel op zijn hoofd onheilspellend intens. Met
nog één witte kaak duwt hij zijn hoofd onder de kraan om dat
spul, die tinnef, direct uit zijn haar te wassen.
Als het haar tussen zijn vingers begint los te komen en met het
schuimende water in de wasbak stort alwaar het in een donkere
kluit ophoopt over de afvoerplug, denkt Jantje helemaal niet
na over concepten als poëtische gerechtigheid - opgediend met
een snuifje ironie -, zelfs niet wanneer hij met prikkende ogen
het label op de shampoofles leest als: 'Ontharingsmiddel'.
Tweede
Arend zit weggedoken in zijn versleten stoel en zet de televisie
wat harder om het rumoer van zijn buren te overstemmen. De
zware gordijnen en vitrages houden de felle zomerzon buiten.
Het is geen slechte dag, maar ook geen bijzonder goeie. Een
gemiddelde dag, zoals Arend er zoveel heeft gehad de afgelopen
jaren. Op Hallmark draait toevallig één van zijn favoriete films
van de Marx Brothers en dat is een kleine zegen. De dolleman
Harpo is net binnengereden op zijn vreemde kleine karretje en
probeert zich nu te verstoppen onder het vloerkleed. Hij draagt
een vuurrode pruik op zijn hoofd, maar dat zie je niet in een
zwart-wit film, de kleur zie je niet, maar dat het een pruik
betreft is overduidelijk. Die overduidelijke kunstmatigheid is
een handelsmerk van de komische broers. Denk maar aan de
schoensmeersnor van Groucho, of aan de manier waarop de
