six feet. Een voet is de lengte van de werkschoen van de dood
graver. Ik schat zijn schoenmaat op 45. In gedachte hoor ik Ger
lachen. Hij keek graag toe hoe een ieder zware arbeid verrichtte
voor een project dat hij bedacht en financierde. Zijn dood
inbegrepen. Denk terug aan gisteravond toen Dutchie - zoals hij
werd genoemd in de regio - zijn laatste woorden tot mij richtte.
Op dit moment wordt Ger onder handen genomen door The
Undertaker. Fijne kerel en tevens uitbater van een eetcafeetje.
Meestal op zondagavond rond elf uur 's avonds. Twaalf uur
Nederlandse tijd, dan belde Ger. Mijn vrouw en ik liggen dan al
op bed en glijden in een warme slaap na een potje zinnelijk
heid. Mijn gedachten zinken weg als rijlaarzen in zompig Bock-
land. De berg waarop Ger woont, is omringd door Bockland.
Turf! De ideale kraamkamer voor Midgies. Deze kleine tering-
lijers ter grootte van een speldenknop spuiten uit turf omhoog
als je er nog maar op pist, laat staan wanneer je er een paal in
slaat. De telefoon gaat en wij beiden weten dat de kans erg
klein is dat het niet Ger is. Eerst verontschuldigt hij zich, om
dat hij zich të laat realiseert dat wij al op bed liggen rond deze
tijd om dan het initiatief te nemen en minimaal een uur lang
een maandje Ierland samen te vatten in een waterval van anek
dotes en bulderende lachsalvo's. Op gezette tijden hoor je dan
ijsklontjes in een glas draaien en Ger een voldane smekzucht
slaken na een ferme slok Irish Malt Whiskey, waarna hij
probeert door te praten en tegelijkertijd een lurk neemt van
zijn hasjiesjblow. Met als gevolg een hoestbui die je vroeger
minimaal recht gaf op een half jaar Davos. De laatste maanden
belt Ger ons vaker op, alsof hij woekert met tijd. Hij vertelt ons
over zijn diepe verliefdheid die hij koestert voor een meisje dat
hij heeft ontmoet op een trip naar IJsland:
"Liefde op het eerste gezicht.het bestaat, zeker te weten..dat weet
ik niet, of ik er nu gelukkig van word. Ik voel me raar. Het voelt ook
beklemmend. Ik kan aan niets anders denken dan aan haar. Volgens
Jenny ben ik ziek... Ja, van Froukje... van verliefdheid... ze is een
kop groter dan ik en bloedmooi... Ja... ja, ja, ja, ben gestopt met
roken. Ik kan moeilijk boven op zo een frêle lijfje liggen te rochelen
hè? Zuip ook minder. Ze is hier thuis geweest... heb eerst heel het
huis leeggemaakt en laten schoonmaken... ik rook ook minder. Hele
maal stoppen vind ik zo zonde... denk altijd dat ik aan iets anders
dood ga... dan ben ik voor niets gestopt... eigenlijk heb ik recht op
