Het is een ongelooflijke catalogus van passé nepcultussen en non sens filosofieën. De Maharashi, macrobiotica, de kracht van pot en acid, van bloemen en liefde, UFOs, politiek protest... Kunnen die allemaal zo snel zijn verdwenenKan de lezer er destijds zo volledig in geloofd hebben? Als we Some of IT mogen ge loven, schijnt de waarheid elke veertien dagen een nieuwe beteke nis te krijgen. Walters over de revolutionaire eentonigheid Mike Walters trekt van leer tegen de door Michael Horowitz samengestelde Children of Albion: Poetry of the Underground in Britain, een eerder dat jaar bij Penguin verschenen bundel met werk van 63 nieuwe dichters, die inmiddels als de klassieke 'hippie'-bundel van Britse dichtkunst wordt gezien. Walters is de enige 'literaire' recensent in dit nummer van New Worlds, of in ieder geval de enige zonder een prominente sf-achtergrond. Ballard had sf op dit moment nog niet afge zworen. Sladek heeft nooit grote verkoopcijfers gehaald, maar is de schrijver van een aantal fraaie satirische sf-romans, waar van ik Roderick wil noemen. Charles Platt ken ik voornamelijk als sf-criticus: in de tachtiger jaren zou hij prominent aanwezig zijn als uitgever van The Patchin Review en interviewer van sf- schrijvers. De stijl van Walters' bespreking verschilt dan ook merkbaar van de andere bijdragen; maar al vanaf de eerste zin zien we de zelfde onderstromen terug die andere recensenten in deze New Worlds uiten: 'De mode vraagt om drastisch vereenvoudigde opvattingen.' Walters wraakt met name de beweringen van Horowitz over de diversiteit van de teksten en de revolutionaire oriëntatie van deze nieuwe dichters. Hij doet dat meer met retoriek dan met voorbeelden, maar zijn slotkastijding heeft een blijvende kracht: Deze gedichten reageren op het leven op een volledig eenzijdige manier, even conformistisch als de cultuur die door Mr Horowitz wordt gekleineerd. Een dichtkunst die het vluchten tot zijn orga niserend principe heeft verheven, en die verzuimt om verantwoor delijk te reageren op de omgeving waardoor ze is voortgebracht, is ongepast.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 2010 | | pagina 76