Peper de Bonnetjes Burgermeester heeft er uiteindelijk wegens
ongebreideld succes een einde aan gemaakt. In totaal vijf jaar
wist je in Rotterdam dat er altijd één zaak open was, waar je
ook als vrouw veilig tot in de kleine uurtjes kon verblijven.
Prettig idee. Op visite bij Ger mondde vaak uit in een baccha
naal van drie dagen. Niet zelden werd je dan wakker in Ant
werpen of Berlijn om te gaan ontbijten in een knus bordeel.
Ger is dood. Hier op de Berg ruikt het Ger. Mijn varken dat ik
heb gekapt uit arduin staat op een prominente plaats. De garage
deur van één van de schuren is opgetrokken uit een rolluik van
eerder beschreven horecazaak de Drie Musketiers.
Ger liet graag anderen voor zich werken in ruil voor een ruime
beloning. Da's zeker! Gers beruchte spontane invallen een
project te realiseren deden vaak een eerdere inval teniet, zodat
op de Berg meer niet dan wel af was. Het idee stond voorop bij
onze levenskunstenaar. De uitvoering was minder belangrijk.
Geld speelde nooit een rol. Zo kocht hij tegelijkertijd een
hypermoderne tractor en twee Bretonse werkpaarden om te
kijken wie het best voldeed om de steile hellingen van de Berg
te ontginnen.
We staan in wolken Midgies-fucking vampires, en besluiten
naar binnen te gaan. Ger heeft ooit geprobeerd zich immuun
te laten steken, door in de avondschemer een half uur naakt
buiten te blijven. Hij verloor de strijd van de natuur en werd
met een anafylactische shock met spoed opgenomen in het
dichtstbijzijnde Hospital. Hij was op slag beroemd in de regio
om zijn destructieve logica. We komen net op tijd binnen,
want er moet worden gezeuld met een lijk, dat ondanks de
zomerse temperaturen in de kamer stilaan stijf wordt. Ger ligt
met opgetrokken knietjes op zijn bankje. Hij was niet groot
en blijkt nu nog geen vijftig kilo te wegen. Beter dat hij netjes
in bed in het zijkamertje gaat liggen. Handig als we zijn zetten
we het bed naast de bank, totdat we bedenken of het bed wel
het hoekje kan maken naar het zijkamertje. Eerst maar droog
oefenen. Gaat niet, ja... of we moeten het bed schuin houden.
Iedereen denkt hardop mee en de hersenen van menig rou
wende gast dansen alle kanten op van de drank en de plantjes.
Er barst een kakofonie van ideeën los. Tenslotte besluiten we
Ger als een offer met z'n allen op te tillen. Onder het uiten van
veel tegenstrijdige commando's - de overlevering van Ger -
