worden!" Zijn vader draaide zich ongeduldig om. "Wees geen
dwaas, jongen." Dat was het. Zijn vader vertrok de volgende
dag en Chinnu ook, stilletjes, zonder afscheid te nemen.
Muthu bleef tot de dokter verklaarde dat hij fit genoeg was om
terug te gaan naar zijn studentenhuis. Toen de oorlog een jaar
later werd beëindigd keerden ze allemaal terug naar Calcutta.
De plechtigheid was bijna over. De ooms kwamen op hem af
om hem en zijn zoon geluk te wensen. Spoedig zou de lunch
worden geserveerd en over een dag of twee zouden de gasten
beginnen te vertrekken en het huis weer rustig zijn.
Hij zou alles weer goedmaken met zijn zoon. Ze zouden samen
praten en hij zou proberen dingen over zichzelf uit te leggen
waarvan de jongen onmogelijk weet kon hebben: zijn vurige
idealisme op de universiteit, zijn vaders onvermurwbare ambi
tie jegens hem, de volgzame aanvaarding van een compromis
en kort geleden het zoeken naar iets om het voor op te
nemen, om zijn leven zin te geven. Hij veegde zijn transpi
rerende gezicht af met een handdoek en keek de kamer rond.
Daar tussen de vrouwen, dicht bij de stoel van zijn moeder, lag
neef Muthu, half zittend, nog steeds de lieveling.
Met afkeer draaide hij zijn hoofd om en ving voor het eerst
sinds de ceremonie was begonnen de blik van zijn zoon op. Hij
glimlachte geruststellend naar de jongen, maar de lach stierf
weg door de uitdrukking op zijn zoons gezicht. De tijd haalde
weer streken uit. Beslist, dat waren de ogen van zijn vader die
hem met die oude, bekende minachting bekeken.
dhoti lange zijden sjaal die om het lichaam wordt gewikkeld
dhurree soort laken van dun katoen
angavastram herenkledingstuk dat in plooien over de schouder
wordt gedragen
sandhya gayatri mantra's/gebeden gericht tot de zon en de krachten
die het universum beheersen
puja eer bewijzen, respect tonen aan de goden
shloka mantra-achtige, rituele uitspraken
ghee gezuiverde boter
jalebi gefrituurde beslagkrullen
badam halva halva (soort gebak) met amandelen
