liefdheid zou ik conserveren, zo sprak ik mij soms luidkeels toe
wanneer ik door de regen fietste op de parallelweg aan een druk
bevaren kanaal tussen Terneuzen en Gent.
Oud en Nieuw 2008 zou mijn laatste slemppartij zijn. Ik was
mijn drinken beu. Wist ik toen maar beter. Lafaard! Ik achtte
mijzelf alcoholist. Kappen met de drank. En de gapende muil
van ambitie tot schrijven recht aankijken. Ik zou de stinkende
adem van falen trotseren. Snel werd mij duidelijk dat ik niet
alleen kon afkicken en zocht hulp op het internetforum van
Jellinek. Nooit eerder had ik mij overgeleverd aan de digitale
vuilnisbelt van menselijk onvermogen. Ik kwam in contact
met meisjes en jongens die ook wilden stoppen met drinken.
Tjonge, wat een gekrakeel! Nu nog word ik gebeld door dolende
zielen uit dat morsige verleden. Ik ben weliswaar schatplichtig
aan dat sentimentele schoolplein, maar er zijn grenzen. Ik ant
woord steevast dat het fantastisch met me gaat nu ik weer
drink. Het schrikt nauwelijks af!
Ik moet zeggen dat het Forum mij enorm heeft gesteund in
mijn overtuiging dat ik sterk genoeg was om de drank te laten
staan. Wanneer je een paar uur per dag klaagliederen leest van
ontspoorde losers die worstelen met drankzucht - proost! Heb
nog een staartje rosé staan - kom je al snel tot de conclusie
dat je lijdt aan een luxeprobleem. Kom op zeg! Wat is er nu
makkelijker dan om iets te laten. Scheppen, dat is zwaar. Dan
hebben we het over onmacht. Je brein pijnigen om van niets
iets te maken is een opdracht aan jezelf die kan leiden tot zelf
kwelling. Dan ligt destructief handelen op de loer. De borrel
laten staan is een handeling uitschakelen. Een afspraak met
jezelf nakomen. Meer niet! Op het Forum werd daar oeverloos
over gezeverd. Ik wist toen nog niet dat mijn Meissie daar
onder het pseudoniem Kabouter rondwaarde. Zij schreef tref
fende woorden, doorspekt met humor. Recht uit het hart en
met een onvervalst pragmatisme. Leuk mens, beeldde ik me
hoopvol in.
Dus ik dronk niet meer. Het stomste wat ik ooit heb gedaan in
mijn leventje van vallen en opstaan. Na de steekpartij - zo zult
U begrijpen - ben ik weer gaan drinken. En met succes! Ik bezie
mijn periode van onthouding als een grotesk drama van mis
plaatste bezieling.
