Dat moest afgelopen zijn en daarom besloot Henry Hudson tot
de beproefde tactiek van het overvallen van hun nederzettin
gen en het nemen van gijzelaars, liefst van kloeke gestalte, met
glanzende bovenarmen en vlechten waar je u tegen zei. Zo
gezegd zo gedaan, we ankerden en richtten onze sloepen naar
de wal. De rest is geschiedenis!
Terwijl daarginds de vlammen smoorden in het bloedrood van
de ondergaande zon dreven we onze buit tezamen op het half
dek. Het gegil en gekrijs aan land kwam ten einde, grote en
gewijde stilte hing over de wateren.
"Bind ze aan de grote en de fokkemast," beval de Kapitein om
de genante atmosfeer te verdrijven, "dat zal indruk maken als
we straks New York binnenvaren, daar zijn de yanks gevoelig
voor."
"(Ja va?" opende Plancius het verhoor van de heidenen, maar
ze zwegen en keken uitdrukkingsloos over onze hoofden de
verte in, vooral naar het westen natuurlijk.
Om ze straks in New York zo goed mogelijk op zichzelf te laten
lijken liet Hudson verentooien voor de gevangenen maken, en
hertenlederen wambuizen met lange franjes, terwijl hij er elke
dag op toezag dat hun vlechten ontvlecht, geborsteld, her-
vlecht en geolied werden, terwijl hij ze, om ze in goede condi
tie voor de optocht te krijgen, voorzag van de lekkerste hapjes
uit de kombuis. De Indianen vraten alles gulzig op maar bleven
zwijgen, dat hoorde bij hun cultuur en daar hielden ze zich
aan. De bemanning daarentegen begon te morren. Men, dat
wil zeggen ik, achtte bewezen dat de Kapitein onze, dat wil zeg
gen mijn, rantsoenen gebruikte om zijn nieuwe kameraadjes te
gerieven, terwijl hij mijn aandacht vals afleidde met nekge-
streel en fabulante dictees. Bovendien voer hij hardnekkig
westwaarts, terwijl de Heeren Zeventien hem opdracht hadden
verstrekt de noordoostelijke doorvaart te vinden. Toen ons
schip zich had losgemaakt uit het ijs waarin we wegens de ge
wijzigde verhoudingen waren vastgelopen kwam het tot open
lijke muiterij. Hudson en enkele mannen die hem trouw waren
gebleven (ranzig ruikende roodhuiden met talloze vlechten die
ik elke dag had moeten ontvlechten, borstelen, hervechten en
oliën terwijl de Kapitein efemeer achter me rondhing), werden
in een open boot overboord gezet. Van hen is nooit meer iets
vernomen.
