dat te verhinderen kleden alle leden van de Vereniging zich als
duivels. Vergist u zich niet, wij zijn geen carnavalsvereniging.
Onze leden kleden zich altijd zo. Thuis en op hun werk. Zelfs
wanneer ze slapen. Door onze medische begeleiding, de ge
avanceerde technieken waarover we beschikken, hebben ze
daar geen enkele hinder van."
Opnieuw stadsbeelden. Nu met tal van als duivel geklede Ver
enigingsleden. Een buschauffeur, een politieagent. Beelden van
Het Gezellige Verenigingsleven. Een shot van de Tweede
Kamer, en ook daar blijken steeds meer aanhangers van Lot
aanwezig.
'Word ook lid. Bel 020-66626.' De slottekst, opnieuw in groen
op geel.
Het vervolg van de show verloopt altijd volgens dezelfde lijn.
Eerst het optreden van de Bekende Nederlander, deze keer
Wasje Hijgman, daarna de laatste ronde, het uitdelen van de
prijzen; dat alles op vrolijke en vlotte wijze aaneengepraat door
Bram, succes verzekerd.
Opnieuw stopt Jan de band. Eigenlijk vreemd dat ze hem niet
gevraagd hebben ook lid te worden. Dat zou nog eens reclame
zijn. Hoewel. Zo te zien hebben ze die reclame niet eens nodig.
Toen ze met deze shows begonnen had nog niemand van de
Vereniging gehoord en nu loopt bijna iedereen in zo'n apen-
pakje. Jan realiseert zich nu ook waarom hij de band heeft
gestopt. Het komt hem eigenlijk een beetje zijn neus uit, die
Vereniging. En vooral die Rubbers. Die bemoeit zich ook steeds
met de show zelf, terwijl Jan van mening is dat dat zijn gebied
is.
2
W>
Jan zit in de kleedkamer en staart naar zichzelf in de spiegel. Hij
is weer de man die de mensen graag zien, zoals hij 's avonds,
naast zijn speciale leeslamp, de man is die ze graag horen. Hij
is geschminkt, gekamd, draagt een blauw pak vol zilveren ster
retjes. Die sterretjes passen eigenlijk niet bij zijn imago, maar
dit is de laatste show en Rubbers staat erop dat hij het draagt.
Vooruit dan maar. Als kleine wraakactie heeft hij de grimeurs
en kappers met een snauw weggestuurd. In het begin waren er