de koorts klettert uit de koekendozen
in de keukenkast, kan ik weerstaan
aan de waanzinnige weerwolven
of zal ik met mijn hoektanden naar ze
happen? wat het ook wordt, er komt
vast veel bloed aan te pas. rabarberrood
dat niet netjes in een plas bij elkaar
drupt maar kriskras door de keuken
spat. het is altijd wat met die
moorddadige zondagavonden, alleen maar
uit verveling begin ik een frisco
tot de houten spatel te minimaliseren,
maar mijn koorts moet ik daar niet
mee meten, zonder ziekte in hoofd en
hart zou ik de kutkosmos kunnen
beminnen als was hij een meisjesmaagd
die naar een afknapper snakt.
