staan zij even in het volle licht van naderende koplampen.
Grint knispert. Fel licht ebt weg en dooft. Vele voeten stappen
uit een groot zwart vervoermiddel met geblindeerde ramen.
Twee voordeuren gaan open. Dan een schuifdeur. Hier stapt
een klein gedrongen ventje uit en een charmante vrouw die
nooit durft te lachen. Het tweetal met gevolg gaat naar binnen.
David sluit de portieren. Inmiddels heeft hij de sleutels van de
auto. Afgesproken is dan ook dat David de rest van de avond
rijdt. Aimé's beurt zit er op. Na de pauze is hij altijd vrij man. Is
er actie, dan springt hij eruit. Doet-ie graag en David kan zich
goed vinden in deze rol. David is geen vechtersbaas. Houdt
liever controle over de situatie. Aimé heeft zo zijn verzetje
nodig. Wanneer zij beiden de hoek van de (H)eerlyckheit
ronden en de zwarte Chrysler zien staan schrikt Aimé en staakt
zijn pas. David houdt in en kijkt naar Aimé op.
"Ik dacht dat ik de sleutels op de auto heb laten zitten, maar die
heb jij of niet?"
"De auto is afgesloten. Alles oké, Aimé? Je ziet er gespannen uit.
Neem een pintje van mij en ga even een halfuurtje chillen."
Aan de toog zijn nog twee plaatsen vrij. Belgische collega's
begroeten onze vrienden uit Zeeuws-Vlaanderen. Ze ontdoen
zich van de koppels en hangen de parka over de kruk. Twee
Orval, Chef.
even een plasje doen, vriend."
niet te lang aan Susan denken daar op de Koer, David. Ik zet
de pinten op jouw rekening."
David denkt wel aan Susan. Hij mist Susan. Susan heeft zijn
leven veranderd. Maakt het leven eenvoudig juist. Het leven is
lekker met Susan. Laat ik er van genieten, spreekt David uit
tegen het spiegeltje in de nauwe toiletruimte. De plastic randen
van het spiegeltje zijn geschroeid door peuken. Een hoekje glas
zit los. Je kunt het er als een puzzelstuk uit nemen en terug
plaatsen. Susan vult de spiegel. In haar gezicht stralen grote
ogen. Vol energie. Eenduidig is haar blik. Hier gaat geen mas
kerade van zingeving schuil. Dit is pure levensvreugde. Een
dwingend schilderij spontaan geboren. Noem het Primitieve
Kunst. Hemels, voor mijn part.
Iemand klopt geërgerd op de deur.
