zijn collega's dat het vreemd is dat een politieman zijn riem
met holster over zijn jas moet dragen. Zijn wapen moet een
politieman altijd rond zijn heupen dragen. Nu moet hij eerst
de koppel af doen, dan zijn jas uit en dan weer zijn riem aan.
Wanneer hij moet uitrukken bij crisissituaties herhaalt zich het
tijdrovend ritueel. Dat je jezelf in de haast door je eigen buik
kunt schieten acht David wat overdreven.
De wapenstok is helemaal een probleem. Deze steekt weliswaar
onder de parka uit, maar is niet voor het grijpen. Dan moet
eerst de Parka los - de koppel dus ook - omdat de wapenstok
aan de broekriem hangt. Slaan wordt zo een stijloefening.
David draait trouw zijn diensten. Probeert aan de quota te vol
doen en haast zich dan zo snel mogelijk naar zijn nieuwe lief
de Susan. Ze hebben het heerlijk samen. Geen verplichtingen,
leve de lol. Zelfs de ondernemingsraad kan David gestolen wor
den. Parka of niet. Ongelukken zijn er nog niet gebeurd. Zijn
werk is gedegradeerd tot noodzaak met vooruitzicht op een
goed pensioen.
"Smaakt het?" vraagt Susan. oh, dan doe je er maar wat
roomboter door. Van worst kan ik geen jus trekken."
David ziet er verzorgd uit als politieman. Hij is gladgeschoren
en zijn uniform is keurig gestreken. Dat doet David zelf. De
koppel en holster liggen op de eettafel. Naast het glaasje witte
wijn. Het glas is nog van zijn eerste huwelijk. Zijn koosnaampje
staat er in gegraveerd: Stip. Omdat David altijd stipt is. Een
betrouwbare collega.
Nipt aan zijn glas.
"Wat moet je scoren vanavond, jongen?"
David haalt zijn boekje uit de binnenzak van zijn dienstparka
die aan de stoelleuning hangt en kauwt zijn mond leeg.
"Wat is dit voor wijn? Ze is lekker droog en toch fruitig. Zoiets
als nat én strak."
"Komt uit Chili, lief. Was een aanbieding. Hoe laat kom je
thuis? Ik wacht op je en zet de verwarming lekker op vier in de
slaapkamer. Zal ik dat latex pakje aandoen uit Antwerpen?"
"Ik durf je niets te beloven, Suus. Kerst komt er aan. De meeste
mensen doen het rustig aan zo met de feestdagen voor de deur.
Nou, wat hebben we nog open staan? Nog zeven 'gordels', wat
