Sommige dingen
Het ochtendhumeur van de krantenjongen
bepaalt de draagkracht van de taal.
Doch woorden dienen verder te vorderen,
verder vindbaar dan de mat -
niet letterlijk misschien,
maar wel geduldig gerangschikt
in het nerveuze interieur van een vroege ontmoeting.
Wellicht zijn woorden schatplichtig
aan de schroomvalligheid die kerkklokken ontberen
wanneer ze met bolle wangen de zonde belijden -
meedogenloze bronzen medailles van het lawaai
die maling hebben aan het zingen van de grote lijster
en haar slaap, die de mijne is, schofferen.
Bepaalde vormen van taal vertalen moeizaam,
verhouden zich nauwelijks van toonsoort tot stem.
Ze zegt dat het goud van de morgenstond vals is,
dat ze geen woorden vindt voor zoveel wreedheid -
sommige dingen zingen nu eenmaal niet.
