rozen ik koop elke week rozen voor mijn vrouw ze zet ze in een vaas en de rozen in de andere vaas die hun kopjes laten hangen rozen die verwelkt zijn knipt ze af rozen van de steel gescheiden kunnen niet zomaar worden weggedaan ze komen op een schaal te liggen in een vaas staan ze te pronken maar zo droog en verbleekt zijn rozen nog prachtig wij houden dan pas echt van ze zo staan door het huis verspreid twee grote en drie kleine schalen vol met droge rozen als ze helemaal vol zijn leegt mijn vrouw met pijn in het hart de schaal die het eerst vol was en dan denken wij elke keer opnieuw nog een schaal erbij nee er zijn grenzen

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 2005 | | pagina 27