Interview
Raats
Ik sta hier in het clublokaal van de Vrienden van de Houten Plee met
naast mij de voorzitter (klopt) de heer Lossenplank.
"Meneer Lossenplank, Vrienden van de Houten Plee. Wat houdt dat
in? Wat doen die vrienden van de houten plee?"
"Schijten."
"Wablief?"
"Schijten. Wij zoeken net zo lang tot we een houten plee hebben ge
vonden en daar gaan we dan op schijten. Met z'n dertigen. Door het
hele land."
"Schijten. Daar zegt u nogal wat."
"'t Is een hele hoop, dat kan ik u wel vertellen. Ik weet niet of u wel
eens dertig mensen hebt zien schijten? Tjonge jonge. Dat is me daar
een ruftpartij. Maar dat is niet waar het om gaat.
"Waar gaat het dan wel om?"
"Kijk. Dat zal ik u uitleggen. De vereniging, of beter gezegd de Stich
ting Vrienden van de Houten Plee is opgericht met als voornaamste
doel de nog bestaande houten pleetjes te beschermen en waar nodig
te restaureren. Er zijn er echt niet veel meer in dit land. Je moet ze
met een lantaarntje zoeken. Je moet als het ware op de reuk afgaan.
Want stinken dat die krengen doen. Maar maar maar! Je valt bijna
van jezelvers af. Maar dat hoort erbij hè. Een houten plee die niet
stinkt wordt door onze stichting niet gekwalificeerd als zodanig zijn
de."
"De regels zijn dus streng."
"Zeer streng. Daar wordt niet mee gesjoemeld. En hout is hout. Een
stukje kunststof is al voldoende om een notering in onze guide mis te
lopen."
"U heeft ook een gids met gekwalificeerde houten plees?"
"Jazeker. Ieder plee die wordt beoordeeld krijgt een aantal punten
en aan de hand van die kwaliteitspunten wordt door het bestuur
bepaald of er wel of geen ster wordt toegekend. Het hoogste aantal te
behalen sterren is vier, maar daar komt bijna niemand aan. Dan
moet de plee aan zoveel voorwaarden voldoen. Dan moet schijten
op zo'n plee als het ware net zo lekker zijn als klaarkomen. En daar
moeten alle dertig leden het dan roerend over eens zijn. Nou, voor
dat het zover is, is er al heel wat afgescheten, dat kan ik u wel ver
tellen."
21