BALLUSTRADA OPTIMA FORMA
Deze zomer hoorde ik op een camping het ene kind tegen het
andere zeggen: 'Kom uit die skelter, anders ben je over drie dagen
dood.'
Geweldige opmerking, dacht ik als buitenstaander. Ik bewonderde
niet alleen het verbale geweld, maar ook het gebruik van het door
de christelijke traditie voorgeschreven getal drie.
Een aangekondigde tijdsduur van twee of vier dagen had veel minder
effect gehad. Nee, het was goed zo.
Er zijn van die ogenblikken dat de noodzaak absoluut is. Ik heb
het nu over de aandrang om iets verschrikkelijks te zeggen.
De oorzaak of aanleiding staat meestal in geen enkele verhouding
tot deze dwangmatige behoefte. Het kan om een kleine ergernis
gaan of om een plotseling opspelende herinnering.
Uiteindelijk is het een kwestie van louter taaiwellust, weet ik.
Ik heb geen zin om te eindigen als een tandeloos knaagdier, merkte
mijn bejaarde vader onlangs op. Mijn moeder deed alsof ze van de
uitspraak schrok, ofschoon ze al zestig jaar getuige is van dit soort
compact taalgebruik. Het went nooit, wilde ze toch duidelijk maken.
De zoon genoot en nam zich voor om nooit op te geven en uiteindelijk
de overtreffende, zegevierende trap te vinden
Ik zweer het bij de haren op de reet van de Heer, zeggen ze in Spanje.
Waarom beschikken wij niet over zulke dwingende, religieus
getinte uitdrukkingen? Lang leve de Dood is ook een mooie uit het
zuiden, maar die komt van de fascisten.
MINOR
7
