Raats Tijd Voor Paul Hij hoopte de tijd te kunnen vertragen. Maar voor het krimpen van de dagen kwam de herfst dichterbij, zodat de nachten langer leken en de avond, als een ziekte, zoveel sloopte van het licht dat er haast niets overbleef. Hij hoopte op een waardig einde. Niet zomaar verdwijnen, alsof hij nooit iets had betekend. Om van verlies te moeten zwijgen. Hij hoopte de tijd te kunnen vertragen door alles langer te laten duren, maar de dagen werden uren en daarna, zelfs dat niet meer. 36

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 2003 | | pagina 36