Thema Roosje
De wind stak hevig op uit zee;
De golven beukten 't strand.
En schielijk was de droeve maar
Verspreid, door 'tgansche land."
Dit geheel in de (vroeg)romantische traditie te plaatsen gedicht ken
de een grote populariteit en was zelfs tot ver in de negentiende eeuw
terug te vinden in poëziealbums.
Bijzonder is ook dat Roosje tot een hele reeks van muzikale interpre
taties heeft geleid. "Dat begon al vóór 1794, toen 'Roosje' jaarlijks op het
Concert te Vlissingen als zangstuk ten gehore werd gebracht." Roosje en
haar nazaten, p. 22). Latere negentiende-eeuwse bewerkingen von
den een hoogtepunt in Rosette, Légende Hollandaise (d'après Bellamy),
Suite dramatique pour piano a quatre mains, omstreeks 1900 uitge
geven bij muziekuitgeverij Ricordi te Parijs en Milaan.
Dit stuk uit 1888 van P. Solanges (tekst) en J. Burgmein (muziek) ver
scheen recentelijk als dubbelnummer (100/101) in de bekende Slib
reeks. Niet als klein boekje, zoals we dat van deze serie gewend zijn,
maar op groot (A4) formaat en in een gebonden uitgave. Het boek
opent met het oorspronkelijke gedicht. Daarna volgt een bijdrage
van de emeritus hoogleraar Nederlandse literatuur P.J. Buijnsters
over Bellamy en Roosje. Vervolgens is een vertaling van het muziek
drama uit 1888 opgenomen, waarbij de originele pianomuziek in
facsimile is afgedrukt - mede daarom de grootte van deze uitgave:
je kunt het boek als muziekboek op de piano zetten -. Daarna een
uitleg van Slibhoofdredacteur Aarnout de Bruyne over dit muziek
drama, waarvan exemplaren berusten in de Zeeuwse Bibliotheek te
Middelburg en het Vlissingse Gemeentearchief. Het geheel wordt
besloten door Roosje of waarom ik geen vis eet, een hedendaags 'kroeg
lied' van de hand van Ed Leeflang (tekst) en Robert Valter (muziek).
Dit jubileumnummer van de Slibreeks is dus een bijzondere uitgave
geworden, waarin literatuur, muziek en Zeeland samenkomen.
Het boek werd in september van dit jaar dan ook toepasselijk gepre
senteerd in de geboorteplaats van Bellamy, Vlissingen.
Naar ik heb begrepen wordt de Slibreeks voortgezet, maar keert het
kleine formaat niet terug. Ik vind dat jammer omdat daarmee na 24
jaar een traditie afgebroken wordt. Het eerste deeltje van de Slibreeks
(het verhaal De verpletterende werkelijkheid van J.M.A. Biesheuvel) ver
scheen in 1978. En de kleine - bijna bibliofiele - boekjes veroverden
48
