Madam I. Ik vaag me af of ik haar uitnodiging zal aannemen mij laat ont bieden. Kom nou! Eén maal betrapt op masturberen door je Moeder, altijd betrapt. God nogantoe! Ben geen groentje meer, hoor ik mij zeggen terwijl ik mij gelijktijdig bewust ben dat ik mezelf voorlieg. Ik zal vanavond nergens weerstand aan kunnen bieden, of ik zal moeten vluchten uit deze draaikolk van geestesmassage. Ik ga mij laven aan mijn inborst, besluit ik manhaftig. Geen leugens, geen breidel. Ik ben toch - in de naam van Maison d'Art - ben toch een oprechte Hoerenloper. Dat maakt het hier zo Hemels, en tegelijkertijd zo ge vaarlijk: voel mij geborgen in mijn eigen schoot. Onbekend terrein. Ik bemin Kunst en consumeer Genot. Epicurus van Samos wist het nauwgezet te verwoorden. Er bestaat geen taboe op het gevoel naar genot te haken, mits het anderen niet schaadt. De mens zoekt genot. Dat is zijn voedsel. Het is dé inspiratiebron die leidt naar Ethiek. Zinnelijke zucht is een intellectuele drift. Het materialistisch denken maakt dat betaalde liefde voor Dichtkunst, of welke muze dan ook Seks, een te rechtvaardigen offer is. Basta. Leve ik, Leve Maison d'Art. Madam I.? 't Is tegen twaalven. Danny maakt zich op voor de volgende ronde. "Na middernacht," zo neemt hij mij in vertrouwen: na midder nacht, Pershoer, komt er ander publiek. Publiek dat niet geïnteres seerd is in optredens of anderszins vertier. De mannen en de vrou wen die dan aanschuiven zijn de Eenzaten die niet alleen kunnen zijn. Zij zijn wellicht de meest gewaardeerde klanten van Madam I. Zij zijn de mensen die 's avonds niet meer naar het café gaan omdat die sfeer van scoren hen niet meer aanstaat. Wel willen ze goede bedie ning en een luisterend Oor. Kletsen met mensen van niveau met klanten die zich hier in Maison d'Art thuis voelen. Het zijn de Kroeg tijgers die trouw zijn aan het beleid van Madame I. Zij zullen Maison d'Art verdedigen tegen indringers. Wij zijn een openbare gelegen heid met een hoog gehalte van natuurlijke selectie. Iedereen is wel kom tot het tegendeel is bewezen. Sommigen zijn slechts nieuws gierig en zie je nooit meer terug, anderen willen alleen de sfeer ver zieken. Virago grijpt in wanneer de klanten daarom vragen, anders zuiveren wij onszelf." 38

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 2002 | | pagina 38