pardoes valt. Vakanties zijn voorbij. The Australian Open heeft haar 'geplaatsten' geslachtofferd. De buurman ruimt zijn garage op. 't Is echt weekend. Internetten ben ik beu. Downloaden pas ik voor. Teringvirussen! 't Is tegen half vier. Morgen moet de auto naar de garage en mijn deadline heb ik gehaald. Die zondag bel ik naar Maison d'Art. Zes keer gaat de telefoon over. Mannin aan de lijn. Madame I. is juist gearriveerd. Hij of Zij verzekert mij dat Madam I. geen klanten tele fonisch te woord staat. Het schiet door me heen mij als journalist te introduceren. Verkies klant te zijn. Op mijn vraag of ik haar dan wel kan spreken in het Huis, antwoordt Mannin: "Madam I. is altijd aanspreekbaar, altijd aanwezig na drieën en trouw aan haar beginsel Bron te zijn. Je moet er wel voor langs komen." Hangt op met de klare woorden: "Tot zo, Krantenjongen. We heb ben een schitterende foto-expositie en tegen achten een Dichthoer met muzikale omlijsting op piano." Wanneer ik de verbinding uitdruk, gaat hij direct over. Bijna verga loppeer ik mij door op te nemen met: Goedemiddag, Madam I. 't Is mijn ex-schoonmoeder. Hoe het met me gaat? Waarom ik zoveel drink (doe ik dat?) en wanneer ik de kinderen voor het laatst heb ge zien? Ik vertel haar dat ik op het punt sta naar een Bordeel te gaan waar ze Kunst exposeren een Galerie waar je Seks kunt kopen. Zij verbreekt de verbinding. Ik zou een geperverteerde klootzak zijn. De voetbalcompetitie is nog niet begonnen. Buurman boort gaatjes in de belendende garagemuur. In mijn stamlokaal is kaarting en schieting. Eten is er nog van gisteravond. De zaterdagbijlagen heb ik uit. Belga heb ik nog genoeg in voorraad. E-mail checken? nooit op zondag, brengt ongeluk! Een huisdier heb ik niet. Buurman weet van geen ophouden. Met de auto naar Antwerpen? kan ik niet drinken! Heb ik vrienden? wasgoed? ben ik achternacht voor een stagiaire? dorst ik naar Puccini, Verdi of Nick Cave. Had ik maar een dagelijkse column Arno Hintjes' laatste CD. Heeft Bart. Schenk een bourbon in en zie buiten een schaap hongeren. Zij ver heft haar voorpoten tegen het tuinhek om acrobatisch van een conifeer te happen. Gulzig ledig ik het glas en schenk nog eens in. Videotheek dan, een film huren? Sta ik voor die kutbrug bij Sas! Een brug moet een verbinding zijn, geen obstakel. 30

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 2002 | | pagina 30