bezielde leegte, alsof hij een ver signaal registreerde dat geen plaats
liet aan de regulering van zoiets mundaans als baanbrekende ont
lasting. Mij merkte de verlorene niet op, maar ik besloot hem met
een te herkennen: het was de heer Bakker, een in deze context strikt
ongerijmde. Ik liep haastig door, naar de andere kant van de brug,
liet de heer Bakker achter me, onderbrak mijn pas geen seconde,
ging fier en in rechte lijn, mijn tred door geen aarzeling bezwaard.
Diezelfde avond vond ik in mijn opschrijfboekje een niet door
gehaalde aantekening in een handschrift dat ik nauwelijks als het
mijne herkende, daar het een citaat betrof, van Gautier dacht ik:
'Uit mijn diepe graf word ik verdreven Om te zoeken naar ontstolen
vreugde, Om de reeds verloren man te minnen/En te zuigen het bloed uit
zijn hart.'
Zo, dus Riet was dood.
Ze was eerder doodgegaan dan de heer Bakker en had hem daarmee
opnieuw aan het leven prijsgegeven, hem perplex en reddeloos over
de brug gejaagd.
Zó alledaags, dit, dat het natuurlijk niet eens in de krant had ge
staan; alleen in mijn trouwe opschrijfboekje, die bron van oeverloze,
oeverloze conversatie, gekwetter als van tongentaai zo u wilt. Hoezo
tijden van schaarste? Het rumoer tussen de naslagwerken wordt
soms zo hevig dat het boekje dicht moet, genadeloos dicht! Verbin
ding verbroken, terug naar af.
Kortom, voorwaarts.
(ingezonden mededeling)
Junks geïnterneerd op Breezandsche Plaat?
L®®sd mna dl® Bree&méseke C&wmrnt
www.breezandschecourant.com
(sinds 1702)
Miljardenclaims tegen nazaten Vikingen
Jujfrouw Katja nu zélf over de knie!
27
