naar Ramallah. Om de stad echt te zien. Als de oorlog opgelost is. Om de buikdanseressen te zien en mutabbal te eten, de beroemde auberginesalade. We knikken. Terug naar Ramallah. Dat kunnen we ons makkelijk voornemen nu we de stad niet in kunnen en hier aan de rand blijven hangen. Het is al donker wanneer we slingerend door de heuvels heengaan. Sterren pikkelen aan de hemel. Het lijken wel halogeenlampjes. 41

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 2002 | | pagina 41