van de VVD. Wat later voegt Alice zich bij me en wijst me er op dat
de fractieleider van Groen Links voorbij komt. Wat een kennis
brengt ons de regionale televisiezender!
Schuin tegenover me zit de Utrechtse dichter Rob Bekker, druk in
gesprek met een dame. Een paar jaar geleden, bij de doop van de
derde dichtbundel van Wim van Til, hebben we een tijdje met elkaar
zitten kletsen. Hij had toen twee gedichtenbundels bij De Beuk ge
publiceerd, maar zijn derde verscheen uit onvrede met die uitgever
bij Innocenti, als ik het mij goed herinner. In de jaren na onze ont
moeting hebben we elkaar gegroet, soms zelfs wat zinnen gewisseld,
maar na verloop van tijd zijn we daar mee gestopt; zelfs toen we
afgelopen december met onze kinderen naast elkaar stonden om
Sinterklaas in te halen, hebben we geen woord gewisseld. Ook nu
kennen we elkaar niet, maar ik hoor wel dat hij in gesprek is over
manieren van uitgeven, met name waarop de organisatie waar de
dame bij hoort dat doet. Blijkbaar is Rob Bekker aan het werk, is hij
contacten aan het leggen en probeert de weg te effenen voor nieuwe
publicaties. Sommigen vinden dat ik dat te weinig doe, dat lobbyen
en netwerken, het aan de weg timmeren, maar nu ik Bekker zo bezig
zie, roept het weerstand bij me op. Ik ben hier om naar dichters te
luisteren en naar boekjes te kijken. Het effenen van wegen voor
nieuwe bundels moet ik thuis doen, achter mijn bureau, door goede,
betere en nog betere gedichten te schrijven.
We lopen verder met de bedoeling om de tweede ring te gaan ver
kennen, maar voor we bij de trappen zijn, ontmoeten we opnieuw
de ouders van Alex en Alice gaat meteen vrolijk met ze in gesprek.
Aanvankelijk volg ik de conversatie passief, zij het minder nors dan
bij ons eerste treffen. Alice is veel meer betrokken bij het wereldje
van school en ouders, en ze is ook wel eens bij hen thuis geweest,
om Amy op te halen. De vader van Alex en ik hebben ooit een paar
zinnen gewisseld, toen ons kroost had besloten om tussen de mid
dag bij Alex te eten. Amy mag Alex' vader, onder andere omdat hij
ook Pokémonkaarten heeft en ze met hem kon ruilen. Verder heeft
dit contact ons een vooralsnog niet succesvolle speurtocht opge
leverd naar de juiste soort gebraden gehakt, want Amy heeft bij
Alex eens gebraden gehakt met tomatenketchup gegeten en pap, dat
is héérlijk.
Alice vraagt wat ze hier doen. Ik vind dat een vreemde vraag, alsof
de aanwezigheid op een poëziemanifestatie in tegenstelling tot bij-
16
