BALLUSTRADA OPTIMA FORMA
Verkeren we nu in staat van oorlog of is de oorlog al weer voorbij?
Wie het weet mag het zeggen. Als we in oorlog zijn, moet ik toch
vaststellen dat er in ons land nog geen tuinhekje beschadigd is.
Wat zijn dat tegenwoordig voor oorlogen aan onze kant?
Het is oorlog, maar in de straten van onze dorpen en steden
heerst een 'meedogenloze vrede'. Waarom vallen er hier geen
bommenbommen, goede bommen?
Nee, dan de tachtigjarige oorlog van mijn vader, daar kon
iedereen van zijn generatie tenminste zijn tanden in zetten.
Stel dat een willekeurige vijand op tweede kerstdag ons land aanvalt,
wat moeten we dan? Hoe verdedig je een paradijs zonder grenzen?
Moeten we Brussel toestemming vragen om in een oude Bosatlas
onze grenzen op te zoeken?
Als zich hier een vijandig leger van 'probleembezorgers' aan
voorheen de grens meldt, dan zal Kok de agressie waarschijnlijk
afkopen. Het laatste decennium zijn al onze problemen op die
manier verhuld, verschoven of gladgestreken.
En als de barbaren niet om te kopen zijn, kunnen we altijd
nog onze pubers inschakelen. Een jeugdleger is niet zo'n gek
idee. Onze kinderen zijn immers meer dan afschrikwekkend en
gevreesd over de hele wereld.
De volwassenen kunnen zich beter niet met de strijd
bemoeien. Zij moeten gewoon doorgaan met hun fundamentele
discussies over al dan niet een fles wijn in het kerstpakket, al
dan niet een hoofddoekje op de werkplek, al dan niet een hoer
op recept voor gehandicapten.
En Amerika? De oude liedjesschrijvers voorspelden het al:
Amerika, Amerika, drie maal in de ronde van je hopsasa.
MINOR
6