Ik stond daar dus wat achteraf, een glaasje Cola bij de hand, en keek
hoe bizar en aanstootgevend geklede personen, erger dan in de erg
ste nichtenbar zou zijn getolereerd, de ruimte binnenstroomden. Ik
observeerde het enthousiasme waarmee deze figuren door de reeds
aanwezigen werden onthaald, een ontmoeting van gelijkgestemde
geesten, waarvan de indruk van warmte en vriendelijkheid overwel
digend was, zolang je blind was voor hun ware, ondermijnende aard.
In dergelijke situaties, waarin je als individu op jezelf bent terugge
worpen, slaan ze toe, de heren van Ballustrada. Bij mij in ieder geval
wel.
Ogenschijnlijk even afstandelijk en individualistisch kwam een van
die heren naast me staan en uiterst subtiel, haast alsof het absoluut
niet de bedoeling was, raakte hij met me in gesprek. Meester over het
woord als hij was, liet hij achter zijn terloopse opmerkingen de illu
sie van grote diepte flonkeren en hunkerend naar mijn eigen gelijk
gestemden liet ik mij meeslepen. O ja, ze zijn slim. Ze presenteren
zich met degelijk Hollandse namen als Kuipers, stralen door een
overvloed aan voorletters heel subtiel een goed katholieke achter
grond uit. En ook hun uiterlijk is op een positieve eerste indruk
geslepen, harig maar wel geknipt, spijkergoed maar wel gekleed. Ge
makkelijk liet ik mij van Cola tot bier verleiden, ongemerkt volgde ik
het steeds hogere tempo waarmee dit alcoholische vocht, bron van
zoveel zinloos geweld, werd aangedragen en voor ik het mij reali
seerde stond ik zelf aan de toog nog meer bier te bestellen. En toen,
toen ik er geheel voor was klaargestoomd, al mijn kritische weer
stand en morele scherpzinnigheid in de week was gelegd, toen werd
het me onder de tafel toegereikt: het laatste nummer. Zelfs dat
bracht me niet meer tot zinnen. Ik was al te ver heen en bovendien
zijn hun nummers even slim gecamoufleerd als zij zelf zijn. Geen
groezelige pamfletten, zoals die in het verleden wel werden uitge
deeld door buitenmaatschappelijke SP-activisten, integendeel: prach
tige omslagen in hoogglans, een genot voor zowel het oog als de
voor de vingertoppen. Een handzaam formaat dat in een beetje bin
nenzak snel is weg te stoppen. Nee, wanneer het je dan uiteindelijk
wordt toegeschoven trek je je hand niet terug. Je merkt niet eens dat
je je vingers brandt en voor altijd verminkt zult zijn. De unieke, zo
complexe rimpeltjes op je vingertoppen worden weggebrand, ver
vangen door een duivels patroon en je bent gevangen in het penta
gram van hun geballustreerde sekte.
30
