Uren later zitten we er nog steeds, in die spiksplinternieuwe, steriele terminal. Een eerdere lijnvlucht op Amsterdam bleek overvol. Elke paar minuten klinkt de stem van een automatische vrouw: je mag hier niet roken, dat is Verboden hoor! En als je het toch doet weten we je te vinden. Er staat elektrische stoel op. Illegale taxichauffeurs worden ook afgeraden. Social hostesses met radarogen achtervolgen je en vragen met dreigende behulpzaamheid of je 'any questions' hebt. 'Heeft u wellicht vuur?' 'Sorry?' Later zitten we buiten de vertrekhal op een rail. Het is snikheet, zware onweders woeden boven de skyline in de verte, bliksems bestoken de absurd hoge, prachtige torens van de immer naar het zenit ijlende plutocratie. Het is hier een af en aan van alle rassen en nationaliteiten, met haast en koffers en ruziënde gesprekken - in alle talen. De sfeer is omineus, broeierig en babylonisch. Een pikzwarte beveiligingsbeambte nadert en informeert of wij dat eenzame groene tasje bij die deur daar hebben laten staan, soms. Nee, zeggen we. Even later lopen we voorzichtigheidshalve een eind weg van die tas. Kan immers best een bom in zitten. De beambte slaat aan het telefoneren; even later verschijnen twee andere func tionarissen op het toneel, ze dralen om de tas. Een politiewagen van de port authority snelt langs, een geüniformeerde smeris komt eruit. Discreet gaan wij via een andere deur de hal weer in. Straks wil men ons tal van vragen stellen, zodat we ook deze vlucht missen. Onze vlucht heeft alsnog anderhalf uur vertraging door het onweer. We vertrekken veel te laat, leveren een nacht in en staan om 13.10 plaatselijke tijd op Schiphol. Uurtje of zes ingekort op het horloge en je voelt je een etmaal ouder. Dinsdag 11.09.2001 Nauwelijks een kwartier thuis, zegt de me vrouw van de Uitnodiging voor de Filmvoorstelling aan de andere kant van de lijn: 'Maar ja. We zijn ook zó onder de indruk van de verschrikkelijke gebeurtenissen in New York.' 'Gebeurtenissen? We komen daar net vandaan. Wat is er dan?' Brand, vliegtuigen, ramp of vast een aanslag, duizenden doden - welke criminele gekken in godsnaam! 'We waren al weg.' Na ons ging nog één lijnvliegtuig naar Schiphol, vervolgens sloten alle vliegvelden in de VS. 26

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 2001 | | pagina 26