De tafelschikking Paul Bersee Maarten Breedveld gaat met collega's uit eten. De afdelingsmanagers hebben zich voor de afsluiting van het jaar uitgesloofd met het pre senteren van onthullende jaarevaluaties, innovatieve toekomstplan nen en strijdvaardige motivatiespeeches. De toehoorders, hoog en laag in de hiërarchie, mogen aan het eind van de dag als beloning met elkaar gezellig samen zijn. Zo ook Maarten Breedveld, assistent boekhouder, op basis van een jaarcontract. Het restaurant is door de ontspanningscommissie zorgvuldig ge kozen en het kan niet anders dan een genoeglijke avond worden. Vijfendertig personeelsleden schuiven de warme eetzaal van restau rant 'De Hongerige Jager' binnen en zien rechts een met gekleurde lampjes en zilveren ballen versierde kerstboom staan. Links kijken geschrokken en geïrriteerde, maar herkauwende, hoofden naar de binnenvallende horde. Achterin de zaal staat een lange en uitnodi gend gedekte tafel klaar. Dat wordt gezellig, denkt Maarten Breedveld. Hij laat zich met de stroom collega's meevoeren. Lijf tegen lijf. Een zeldzaam intiem moment tussen de collega's. Orgie is een groot woord, maar speelt toch door het hoofd van Maarten Breedveld. Reik ons de flessen wijn en laat het rode vocht vloeien! Laat ons lachen na een jaar zwoegen. De remmen mogen los! Maar voor hij het zich realiseert, zit hij op een stoel aan een uiteinde van de tafel. Een natuurlijke tafelschikking is uitgevoerd en wisseling van plaats is voor het goede fatsoen niet meer mogelijk. Versuft als een aangereden hond kijkt Maarten Breedveld om zich heen. Naast hem heeft Greetje Ponstra plaats genomen. Ze staat bekend als een humorloze en chaotische afdelingsmanager. De vrouw is een goede vriendin van de directeur en verder volstaat het dan om enkele managementcursussen te volgen om aan de top te komen. Ze be heerst feilloos de strategie waarbij de ander moet vechten tegen een aangepraat schuldgevoel en Ponstra zelf onschendbaar en onkreuk baar lijkt. Commentaar van personeel reduceert ze tot verwardheid, ongewenste emoties en naïviteit van de criticus. Ze laat goede ver kopers ontslaan omdat ze bedreigend kunnen zijn voor haar positie. Ze verjaagt klanten omdat ze haar met te weinig respect behandelen. Om te overleven laat Maarten Breedveld de capriolen van mevrouw Ponstra over zich heen komen. Hij kijkt haar even aan. Niet haar te zuinige mondje of haar te trendy geknipte en gekleurde haren doen 8

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 2001 | | pagina 8