Er was eens een man
Raats, Hofman Kruit
Het was al langer bekend dat er handelsbetrekkingen bestonden
tussen IJsland en Zeeland. IJslandse schepen deden regelmatig de
Zeeuwse kust aan. Dit bleef niet beperkt tot de eilandjes in de mon
ding van de Westerschelde die toen nog bestonden en bewoond
waren. Ook in de rest van zuidwest-Nederland werden sporen aan
getroffen van de bezoeken die de IJslanders brachten. Er zijn aanwij
zingen dat naast handel ook culturele uitwisselingen hebben plaats
gevonden. Nooit echter zijn daar daadwerkelijke bewijzen van terug
gevonden.
Een echt grote verrassing was dan ook de vondst van een manuscript
in het privaat van een boerderij op Zuid-Beveland die gesloopt werd.
Met de grootste voorzichtigheid werd het opgerolde materiaal door
wetenschappers uit elkaar gepulkt en onderzocht. In eerste instantie
was de tekst nauwelijks leesbaar omdat het geschrevene door water
was aangetast, maar langzamerhand werd duidelijk dat het om een
gedicht ging, of eigenlijk meerdere gedichten.
Uiteindelijk bleek na minutieus onderzoek dat het één en hetzelfde
gedicht was, geschreven in twee onbekende dialecten. En dat was
het verrassende aan deze zaak. De taalkundigen die de rol aan een
nauwgezet onderzoek onderwierpen dachten eerst aan een grap, om
dat veel woorden dikwijls in de verste verte niet leken op het ons
bekende Zeeuwse dialect.
R wazzens n man
die leefde an zeej
hij had niet 1 staart
hij hadder wel tweej
wat deetie dermeej?
hij zwommerder meej
die man an de zeej
hij zwommerdermeej
naar de noordpool
en trug
soms zwommie schoolslag
soms op ze rug
en trekkelijk vlug
en wat brachtieder meej
die man an de zeej
39
