Lennon klinkt met zijn 'War is Over' iedereen vertrouwd in de oren.
Greetje Ponstra kijkt op naar Maarten Breedveld die zich aan het
einde van de tafel ineens zeer zichtbaar en kwetsbaar voelt. Ze knikt
hem bemoedigend toe, alsof hij een versje op moet zeggen.
De soep raakt op. Gesprekken, roddels worden voortgezet en
grappen worden afgerond. Er wordt weer gelachen. Alleen Greetje
Ponstra en Maarten Breedveld zwijgen. De afdelingsmanager kijkt
hem lang aan en Maarten Breedveld bestudeert met evenredig
toenemende interesse de kitscherig versierde muur met oud jacht-
materieel en talloze opgezette elandkoppen. Hij besluit elke kop
afzonderlijk in zich op te nemen en begint zonder dat hij zich kan
verweren met die van Greetje Ponstra. Hun blikken vinden elkaar,
verstrengelen zich en dit wekt bij Maarten Breedveld een acute
stressreactie op met versnelde hartslag, snel uitdrogende mond en
toenemende alertheid.
"Goh, Maarten, wat gezellig dat je er ook bent." Ze lacht flauwtjes.
"En hoe vond je het vandaag, Maarten?"
Het ligt op zijn lippen om het een dag vol stuitende schertsverto
ningen van zelfingenomen machtswellustelingen te noemen. Maar
dat zal een verlenging van zijn jaarcontract zeker negatief beïnvloe
den. En hoe goed vinden zij hem eigenlijk? Hij herinnert zich geen
schouderklopje of compliment over zijn werk.
De serveerster verzamelt de soepborden en vraagt gelijk maar wat
ze willen drinken. Greetje Ponstra bestelt rode wijn en Maarten
Breedveld roept erg enthousiast dat hij dit een heel goede keuze
vindt. Maar hij voelt de blikken van zijn afdelingsmanager in zijn lijf
prikken. Nog steeds heeft hij geen antwoord gegeven en het heeft
te lang geduurd om er nog een gewenst antwoord van te maken.
De wijn komt in flessen op tafel, want zuinigheid misstaat een
succesvol management. Dat komt Maarten Breedveld nu niet slecht
uit. Attent en doortastend als een perfect gastheer schenkt hij het
glas van Greetje Ponstra vol.
"Dank je, Maarten." Ze neemt meteen een slok, als een perfecte gast.
"Zeg Maarten, ken jij het plaatsje Veere? Ludiek stekje in Zeeland..."
Ze wacht zijn antwoord niet af en Maarten Breedveld weet dat een
retorische vraag van een leidinggevende de inleiding van een exe
cutie kan zijn: Had je het ook niet anders gewild? Had je ook niet
liever naast ons gestaan dan voor ons? Wij vinden het ook niet leuk
om je nu neer te schieten. Maar het is een taak die iemand op zich
10
