naam die ik mijzelf heb toebedeeld: Vran Mouw, de mens die geacht
wordt zijn Wilsbekwaamheid te hervinden.
Wanneer ik dat naargeestige polderlandschap binnenrijd dansen de
letters van de brief van de stichting Recht op Zelfdoding onder mijn
beurse schedel. Ik zou mijn wens tot zelfdoding niet als levensdoel
kunnen onderbouwen; dat Zij nu eenmaal streng moeten zijn in
hun selectieprocedure. Toen dacht ik te begrijpen wat de betekenis is
van dat woord, waar de kerk mee dweeptBarmhartigheid! Voeg
daarbij: bewustzijn, vrijheid, hoop en wilskracht hel op aarde!
Dus wrijf Ik over mijn kale schedel, volg met mijn wijsvinger het
litteken dat van achter mijn linker oor, diagonaal over mijn hoofd
naar de aanzet van mijn rechter wenkbrauw loopt. In het midden
van deze scheidslijn tussen goed- of kwaadaardig zit een enorme
weke plek, die ik met mijn vingers een luciferstokje diep kan indruk
ken, zonder enige behoorljke weerstand te ondervinden, dan hoofd
huid.
Nu ik hier, gezeten aan mijn tafeltje, in mijn veilige vergeet-kerker
aan U schrijf, mij pijnig aan Herinneren zie ik een pissebed uit
een kalkvoeg kruipen, God voor een leugen aan en geloof ik alleen
niet in Mijzelf.
De auto sputtert. De motor valt stil en ik kan deze juist nog in de
berm laten uithollen, waarna ik in een licht hellende, zompige berm
tot stilstand kom. Grenzend aan een slootje. Tussen een arabesk van
Knotwilgen, onder een zware vochtige lucht, waaruit kraaien tuime
len op zoek naar achtergebleven krieltjes.
Ik stap uit. Val niet in de volgelopen greppel. De akkers zijn omge
ploegd. Klaar voor de wintertarwe. In de verte knort een tractor, 't Is
herfst. Sluiers motregen, de hemel likkend aan de aarde blad dat
ebt en vloedt tussen worteloksels. Nevel neemt en geeft een sil
houet van misschien een paard, met op de achtergrond de contou
ren van een robuuste torenspits.
Vran mouw - dat schrijft toch makkelijker, Heren van het Onder
zoek - Vran Mouw kijkt naar de aangemeerde auto. Het witte ding
ziet er vermoeid en geschonden uit, zoals het daar rust: schuin, vre
dig nutteloos. Opent de achterbak en pakt een karton halfvolle
melk en een pakje Belga uit de boodschappenvoorraad.
Van een levenslustig hondje had ik toen nog geen weet. Waar was 't?
8
