Diva Fred Bloemink Ik zag het mes van Mondriaan, de klokkende tubes van Pollock, de tekenhand van Malevitsj, en nergens zong ik beter dan met de dolk van New York in mijn broek: ik was de tenor die diva's kende, ik was de Village-man van verf in straten die spraken als een vrouw met de scherpte van Manhattan, stem hoog en diep, hier zei men het niet maar was men een verdoemde diva - voor de deur van het atelier stond een bariton met een mond woorden die haar naar Leeuwarden bracht. 42

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 2001 | | pagina 42