Diva
Fred Bloemink
Ik zag het mes van Mondriaan,
de klokkende tubes van Pollock,
de tekenhand van Malevitsj, en
nergens zong ik beter dan met de
dolk van New York in mijn broek:
ik was de tenor die diva's kende,
ik was de Village-man van verf
in straten die spraken als een vrouw
met de scherpte van Manhattan, stem
hoog en diep, hier zei men het niet
maar was men een verdoemde diva -
voor de deur van het atelier stond
een bariton met een mond woorden
die haar naar Leeuwarden bracht.
42