Goddank: gelouterd door talrijke ervaringen had Siebe Edens een ruim voorschot bedongen én gekregen van Fup Fee. Maar aan de creditzijde bleek wél zijn leren jack finaal naar de kloten. Spijtig blikte Siebe naar de diepe voor in zijn rechtermouw. "Ik weet niet wat jij doet, maar ik ben weg," siste Leo Kaats. "Wil je meerijden of niet? Ik kan je wel even bij het station afzetten of zo." Siebe knikte. Naar de hel met dat rapport, met Fup Fee en zijn paranoia, met die feeks van 'Kabaalstraat 64' en de hele zooi! Kaats, nog altijd in gehurkte houding, wurmde een portier open en kroop in zijn auto. Siebe Edens volgde op dezelfde wijze, een hand op zijn handige damespistooltje dat paste in elke binnenzak. Haastig startte Leo Kaats de motor; een paar seconden later draaiden ze het pleintje van het omroepgebouw af. Siebe keek achter zich. Het ZOO-gebouw spuwde mensen uit, ren nend, in raar gebukte houding; in de verte meende hij een sirene te horen. Midden op straat, kleiner wordend terwijl de auto aan snel heid won, zag Siebe de in een geblokt kolbert gestoken gedaante van Rob Pagaai, die nog altijd geduldig zijn microfoon hield voor het hoofd van de roerloze man onder de brommer. Een stilleven. Siebe wendde zijn blik af. "Wat een dier'ntuin," hoorde hij zichzelf nog mompelen, terwijl ze een enorme windmolen passeerden waar op de lansen van minstens honderd helden van La Mancha zouden versplinteren. Einde Zie voor eerdere avonturen van Siebe Edens Moord aan boord van de PSD van dezelfde auteur. Dit boekje verscheen in 1998 in een oplage van 10.000 exemplaren als boekenweekgeschenk ter gelegenheid van de vierde Week van het Zeeuwse boek. Het geluk lacht de lezer toe, want deze hele affaire is eveneens te vinden in Moord aan boord van de PSD. 22

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 2001 | | pagina 22