Siebe keek op zijn horloge, de meest sleetse aller voorwendsels, en
stond op. "Kuipers weet alles," zei hij. "Hij wil hier een verhaal over
schrijv'n in jullie eigen blad heeft-ie me verteld."
Hij schudde wat handen en liep naar de uitgang. Kaats scheen met
de uitleg geen genoegen te nemen en volgde hem naar buiten.
Een schier mystieke vlaag van opluchting en levensvreugd sloeg
door Siebe Edens zodra hij weer op het bordes stond van het voor
malige dorpshuis dat de ZOO tot zenuwcentrum diende - een vlaag
die zich gedurende een moment als een heuse beroering door het
Pneuma leek te manifesteren, toen Siebe een schroeiing langs zijn
arm registreerde die ergens achter hem een felle tik maakte en de
stank van smeulend leer achterliet. Dat kwam Siebe bekender voor.
Zijn hoofd draaide bliksemsnel en achter zich zag hij een mooi rond
gat in het vensterruitje naast de deur. Jezus, dat is een flink kaliber,
dacht hij nog terwijl hij zich al van de bordestreden stortte en zig
zaggend over het pleintje naar de stationcar van Kaats schoot, die in
het dichtstbijzijnde, voor de directie bestemde parkeervak stond.
Aan de overkant van de straat zag hij een keurig geknipt, rossig
hoofd met een bril langs een autodak schieten en vervolgens weg
duiken.
"Godverdomme, dat is Pagaai! Rob Pagaai!" riep een stem in zijn oor.
Siebe's hoofd schokte weer opzij en hij ontwaarde de naast hem ge
hurkte Ballustrada-iedacteuT Leo Kaats, met een sterk verbleekt gelaat
en verwilderde blik. Was zich óók doodgeschrokken op dat bordes
natuurlijk, en had zich bijna nog eerder dan Siebe achter zijn eigen
auto vervoegd.
"Pagaai, wie is dat, een of andere huurmoordenaar?" hijgde Siebe.
"Nee, radiomaker. Werkt ook bij de ZOO," zei Kaats.
Siebe trachtte zijn over elkaar heen tuimelende gedachten in be
dwang te krijgen. Pagaai had ongeveer een olifantsgeweer gebruikt
om hem neer te leggen. Waarom? Onofficiële liaison met juf Hertog?
Had hij gehoord hoe mevrouw zichzelf voor de microfoon te kakken
had gezet met 'r moeilijke woorden? Leek een beetje overdreven,
zo'n reactie. Of - zat er meer achter? Was hij, Siebe, soms onder valse
voorwendsels naar deze perifere mississippizender gelokt om hem op
het bordes netjes in het vizier te kunnen krijgen? Nee, scheen ook
een beetje omslachtig. En in opdracht van wie moest dat dan zijn?
Of was de aanslag soms voor Kaats bedoeld? Die had het in de auto,
onderweg naar de studio, over een familielid gehad dat ook bij de
20
