Doorzwemmen
Cees Maas
Ik zou over Wim willen schrijven, maar ik weet niet hoe. Hij stierf
alweer tamelijk lang geleden. Ik was aan het timmeren met Jaap bij
Eli Carlier toen ze het kwamen vertellen. Wim is dood. Horen jullie
het, Wim is dood. En we knikten dof. Iedereen wist dat Wim zou
sterven, dat wist hijzelf ook. Want hij had kanker van het ergste
soort. Iedereen wist het. En als je hem tegenkwam in het dorp wist je
niet waar je moest kijken. Want hoe kijk je naar iemand die dood
gaat? Niemand wist het. Alleen Wim zelf, die wist het. Hij klaagde
nooit, hij groette je joviaal en sloeg al te schuchtere jongens op hun
schouders. Wim was de dapperste van ons allemaal. En natuurlijk
was hij populair, en knap en sterk en de beste voetballer. Want het
lot treft altijd zulke mensen.
Mijn beeld van hem is zwemmen bij het Volksbad. Met Henk en
Peter. Zestien of zeventien waren we. We zwommen naar Engeland
toe, zo ver dat we over de duinen de klok op de toren konden zien.
En alle Domburgers weten wel hoe allemachtig ver dat is. Hadden ze
het zelf niet gedaan of geprobeerd, dan hadden ze hun het hun
kroost of broertjes en zusjes wel ten strengste verboden. Zo ver was
het. We zwommen tot we de klok konden zien. Niet hoe laat, dat
konden we niet zien, want daar zat je dan te ver voor. We zwommen
voor de klok, om er later tegen de meiden fors over te kunnen op
scheppen. Wim, Henk, Peter en ik.
"We hebben gisteren nog even gezwommen tot we de klok konden
zien," we zouden het achteloos zeggen, een shagje rollen en diep
onverschillig kijken.
Het ging, herinner ik me, nog verrassend gemakkelijk ook. Ik was
niet bang. De zee was glad en het was noordwestenwind dus er zaten
geen kwallen. We zwommen kalm en hijgden nog niet eens toen we
de klok zagen. De mensen op het strand waren stipjes.
"Zo," zei Henk.
"Zo," zei Peter.
"We zwemmen door," zei Wim.
En dat vonden we nogal wat.
"Eerst kijken of we zand kunnen duiken," zei Henk.
Zand duiken namelijk, deden we vaak, om te kijken of we niet te
diep zaten. Alleen, sommige jongens doken nog zand op zes meter
17