Deze tocht vandaag, het is een odyssee in een zeekajak. Een
gedroomde odyssee. De grijze zeehond is de cycloop Polyphemos.
Nehalennia zingt, maar het zijn de Sirenen. Poseidon probeert mijn
schip te kraken in de clapotisgolven. En zelf ben ik Teiresias, de
blinde ziener van de onderwereld. Of ben ik Odysseus, die aanspoelt
op het eiland van de Phaiaken en er een boterham met pindakaas
eet? De grote zee vertelt je alles wat je wilt. Het is een volmaakt
onverschillige wereld.
De plaat loopt snel onder nu. De zeehonden zijn al weg en de vogels
vertrekken in groepen. Ik luister naar hun geroep. Het licht van
de vuurtoren van Goeree is zichtbaar. De schemering vervaagt veel
lijnen. Het klare licht van de dag zweeft weg. Ik klim in mijn kajak
en peddel op de vloed terug naar Springersdiep. Het gaat goed, mijn
kajak surft op de golven en de stroom trekt me hard naar de kust.
Rechts loopt ook de Geerligsplaat onder. De zee trekt zich vlak en
bedekt alle vibraties. De druppels op mijn voordek trillen bij elke
peddelslag. Ik kijk even om en het uitzicht opent roerloos. De hele
horizon is vrij.
87
