Per schip terug
Wim Hofman
het eiland is wit als een begin
maar in één nacht verandert alles
eerst loopt een eigele maan van de zwarte helling
dan vatten vogels vlam roze groene vuurtjes her en der
denk aan Klee of aan een Perzisch kleed
alles is nu voortreffelijk te zien
bomen met lianen eraan met bananen eraan
met bavianen erin met vlinders hun vleugels
betekend met ogen en monden en letters en versjes
kinderen als sprinkhanen weggesprongen uit aftelrijmpjes
vrouwen zo blauw als de nacht
vol van genade en blijde geheimpjes
de spiksplinternieuwe rivier
draait zich in bochten van plezier
de vissen nog vierkant op de bodem
vijfpuntige sterren
rechtstreeks van het bakblik des hemels
altijd weet je de weg
steeds vallen gedachten als granaten van de takken
ze laten maar wat graag hun binnenste zien
