Dit
Wim Hofman
Sta op
gooi het witte laken
de zwarte dromen van je af
zet je benen op de vloer
kijk op de wekker: half zes
ga naar het raam
schuif het gordijn open
sta voor het raam
tussen de bomen en de heuvels
mist in de verte de zee
leeg de lucht geen vliegtuig
geen streepje te zien
een lucht zonder wolkjes
noch zwarte noch witte
geen vogels noch zwarte
noch witte geen stipje
de zee ook leeg
geen schip geen spatje
te zien niets de hemel kleurloos
de zee haast even kleurloos
als de hemel zonder golven
rimpelloos om je te laten weten
dat er niets anders is
niets anders dan
dit kleurloze
dit
